Uporna povraćanja i dijareje kod pasa i mačaka
Najčešći razlog za dolazak životinja u veterinarsku ambulantu su problemi sa gastrointestinalnim traktom. Simptomi oboljenja digestivnog sistema su veoma slični, bez obzira na etiologiju oboljenja. Razlozi za nastanak problema digestivnog trakta su brojni i mogu biti jednostavni, koji se ogledaju u jedenju hrane koja se teže vari u crevima i dovodi do blagih promena, preko infektivnih uzročnika, kao što su virusi, bakterije, paraziti, gljivice, ali i mnoga komplikovana i ozbiljna oboljenja, kao što su neoplazije i imunološka oboljenja digestivnog trakta.
Najčešće se kao simptomi javljaju povraćanje i dijareja. Povraćanje uglavnom ukazuje na to da je problem lokalizovan u želucu ili gornjim partijama tankog creva, dok dijareja nastaje zbog poblema u bilo kom delu creva. Ukoliko nisu intenzivni, lečenje se sprovodi u internističkim ambulantama u vidu potporne terapije, sa ili bez specifične terapije uzroka. Međutim, u određenim situacijama gubici koji nastaju povraćanjem i dijarejom su obimni i mogu da dovedu do ozbiljnih sistemskih promena u organizmu, sa pojavom hipovolemijskog šoka, koji zahteva urgentnu hospitalizaciju i intenzivnu negu.
Izgled ispovraćanog sadržaja kao i fecesa može da nam ukaže na specifičnu etiologiju oboljenja. Ukoliko se radi o povraćanju usled unosa stranog tela, moguće je videti u povraćanom sadržaju komadiće progutanog stranog tela. Ako postoji krvarenje na nivou digestivnog trakta, moguće je to uvideti posmatranjem boje ispovraćanog sadržaja i fecesa (uglavnom su tamno prebojeni i nastaju kao posledica „varenja“ krvi u digestivnom traktu). Takođe, konzistencija fecesa, učestalost, prisutnost sveže ili svarene krvi može da nam kaže da li je proces lokalizovan u tankim crevima ili debelim crevima.
Kod težih stanja, stabilizacija pacijenata je od vitalnog značaja. Nadoknada izgubljene tečnosti i elektrolita, kroz terapiju tečnostima, kao i ciljana terapija za sprečavanje daljih gubitaka veoma je važna. Bitno je otkloniti znake šoka ukoliko su prisutni i rehidrirati životinju (za to je potrebno vreme i, često, hospitalizacija pacijenta, da bi se svi gubici nadoknadili u adekvatnom intervalu, bez da se stvore dodatni problemi). Nakon stabilizacije često je potrebna dalja dijagnostika, kako bi se došlo do konačne dijagnoze.