Iris Melanoma in cats
(more…)
(more…)
(more…)
Herpesvirus and chlamydial eye infections in cats
Uveitis in cats
Sudden onset of blindness in cats
Preparation for surgical treatment on the eye
These are short instructions for preparing you and your pet for surgery. The instructions include preparation steps before the surgery and treatment of the pet after the surgery.
Treatment of patients before surgery
- Please, do not feed your pet for 12 hours before the scheduled surgery. The water needs to be withdrawn 3 hours before the appointment.
- Please, do not give any oral medications that morning. All oral medications should be given to the patient the night before the procedure.
- Please, apply all the drops and ointments that were prescribed to the pet that morning before the operation.
- On the day of the surgery, bring all eye drops, systemic medications and a protective collar for your pet to the hospital, if you have one.
- For diabetic patients, please, bring insulin with you to the hospital. Patients should not be fed the morning before the procedure and should receive half of the dose of their regular morning dose of insulin.
- All surgical patients must have a recent laboratory analysis (complete blood count, biochemistry, urine analysis) before surgery. Please visit your veterinarian to have these tests done before surgery. If necessary, we can perform all tests in our hospital.
- All patients who have scheduled cataract surgery should have a dental examination and tartar cleaning 4 weeks before the scheduled surgery.
Treatment of patients after surgery
- The eyes should be carefully and gently cleaned 3-4 times a day with a clean cloth (or clean cotton balls) and warm water. This is necessary because the discharge accumulates and creates a crust of secretions on the eyelids and the skin around the eyes.
- The patient should wear a plastic, protective collar continuously until the wound healing process is complete. The collar should be washed once a day with mild hand soap, wiped thoroughly and only then re-applied. During this cleaning procedure, the pet must be supervised.
- All dogs after eye surgery must walk only with the use of ama during 2-4 weeks of surgery, they must not walk with a leash on the collar.
- After the operation, it is possible that your pet feels discomfort in the eyes and eye discharge is possible for 3-4 days. If the dog shows severe pain, or there is a bloody or green discharge from the eye or there is a change in eye color, you should contact an ophthalmologist.
- Prescribed medical therapy should be performed according to the ophthalmologist's instructions.
How to apply eye drops in dogs?
Instructions for applying local eye therapy in animals
Unfortunately, many pets are not very cooperative when it comes to the application of eye medications. That is why we always advise giving them a small reward in the form of a treat every time you treat them, which makes the pet much more cooperative during the next therapy.
To keep your pet from moving away from you, it helps to have a wall behind it while you are holding it firmly. If so, shake eye drops before use. With one hand, lift your pet's snout up and pull the upper lid until the whites become visible. With the other hand, apply one drop of the medication or the prescribed amount of ointment. After applying the medication, release the eyelid and reward the dog.
If it is necessary to put ointment, then first drip the drops and then apply the ointment. Wait at least 3-4 minutes between each medicine, ie. when you pour the drops, wait a few minutes and then apply the ointment.
You can wrap cats, small dogs and birds in a towel so that only the head protrudes
Iznenadni gubitak vida kod mačaka
Šta je iznenadni gubitak vida?
Vlasnici uglavnom primete da njihov ljubimac odjednom gubi orijentaciju u prostoru i udara u nameštaj ili zidove. Nevoljno se kreće i postaje mirniji i povučeniji, pa čak ne želi ni da ustane. Ponekad slepilo postaje očigledno ukoliko se stvari pomere sa stalnog mesta u domu (pa mački ne može pomoći sećanje rasporeda). U tim situcijama je moguće da je mačka već izvesno vreme slepa, ali da vlasnik nije primetio jer se mačke dobro snalaze bez vida. Ponekad, u zavisnosti od toga koje je primarno oboljenje dovelo do slepila, može da se primeti i promena na samom oku – prisustvo krvi, promena boje rožnjače, uvećanje očne jabučice...Koji su uzroci gubitka vida kod mačaka?
Iznenadni gubitak vida kod mačaka najčešće nastaje usled određenih sistemskih stanja i sistemskih bolesti. Najčešći je razlog povećan sistemski krvni pritisak (hipertenzija), koja dovodi do odvajanja retine (mrežnjače) oka. Pored toga, slepilo kod mačaka može da nastane i kao posledica virusnih, bakterijskih i gljivičnih infekcija, ali i dejstva određenih toksičnih materija. Antibiotici iz grupe fluorohinolona pri dugotrajnoj upotrebi mogu da uzrokuju slepilo kod mačaka. Iz ovih razloga, anamneza je od izuzetnog značaja, kao i dalja dijagnostika. Nekontrolisano povećanje intraokularnog pritiska (glaukom), koji dugo traje, dovodi do ireverzibilnih promena na očnom nervu, koje završavaju slepilom.Da li se vid može vratiti?
U nekim slučajevima vid se može vratiti, ali je prognoza veoma neizvesna. Potrebno je da se što pre utvrdi uzrok, uradi dijagnostika i započne terapija koja će delovati na primarni uzrok slepila. Uveitis mačaka
Šta je uveitis i kako se manifestuje?
Uveitis predstavlja upalu unutrašnjih struktura oka (prednjih struktura ili zadnjih struktura oka ili svih struktura koje učestvuju u građi oka). Uveitis uglavnom nastaje kao posledica sistemskog oboljenja, koje se manifestuje na oku. Najčešće su kod mačaka posledica infektivnih bolesti (FIV, FeLV, FIP), pa je kompletan opšti pregled i dijagnostika (koja se ne odnosi samo na pregled oka) veoma bitna za uspostavljanje dijagnoze primarnog oboljenja i primene odgovarajuće terapije.
Pored infektivnih bolesti, neoplazije, odnosno tumori, mogu da uzrokuju uveitis. Ove neoplazije mogu biti primarno locirane u očnoj jabučici, ili mogu biti metastaze tumora drugih tkiva/organa. Ponekad su uzročnici uveitis isključivo bolesti oka (traume, ulceri, katarakta) a ponekad se uzrok uveitisa ne može utvrditi (idiopatski uveitis).
Kada se dijagnostifikuje uveitis, veterinarski oftalmolog će najverovatnije uputiti pacijenta na dodatne pretrage koje uključuju analizu krvne slike, biohemiju, rendgen grudnog koša i ultrazvuk abdomena.
Simptomi uveitisa
Uveitis se klinički manifestuje suženjem zenice, navlačenjem (protruzijom) trećeg očnog kapka, promenom boje oka, žmirkanjem i treptanjem, slabljenjem ili apsolutnim gubitkom vida, a ponekad i povećanjem očne jabučice.
Vlasnik zapaža crvenilo oka, mutnu rožnjaču, intenzivno suzenje ili pojavu iscedka. Ovi simptomi mogu, ali ne moraju biti praćeni sistemskim kliničkim znacima.
Koje su komplikacije uveitisa?
Komplikacije uveitisa nastaju usled hroničnog inflamatornog procesa, koji se u oku dešava. Upala dovodi do brojnih komplikacija: promena na rožnjači – gubitak transparentnosti (uzrokuje slabljenje ili apsolutni gubitak vida), formiranja katarakte na očnom sočivu, sekundarnog glaukoma uz buftalmus (povećanje očnog pritiska, koje dovodi do povećanja očne jabučice), kao i do odvajanja mrežnjače – što dovodi do apsolutnog slepila i gubitka oka kao organa.
Kako se sprovodi terapija?
Nakon detaljnog oftalmološkog i opšteg zdravstvenog pregleda životinje, veterinar donosi odluku o terapiji, koja uključuje kombinaciju sistemskih lekova i kapi za oči. Cilj terapije je delovanje na primarni uzrok, ali i kontrola upalnih procesa u očnoj jabučici. Iz navedenih razloga, terapija uveitisa nije uniformna za svaku životinju, već se razlikuje u zavisnosti od primarne bolesti.
Prognoza, takođe, zavisi od primarnog oboljenja, kao i od hroniciteta (trajanja) intraokularne upale i komplikacija, koje su posledično nastale.
Herpes virusne i hlamidijalne infekcije oka kod mačaka
Ko su uzročnici i koji su klinički znaci?
Uzročnik je mačiji Herpes virus (FHV-1) i bakterija Chlamidia felis. Poznato je da 99% mačije populacije ima antitela na Herpes virus, ali se klinička slika ne manifestuje kod svake jedinke isto, i znaci bolesti mogu biti različiti.
Herpes virus pravi najviše problema kod mladih mačaka, u domaćinstvima sa većim brojem mačaka, kod mačaka iz azila i prihvatilišta, i imunokompromitovanih jedinki (životinje podložne stresu, gravidne i životinje u laktaciji, kao i životinje na terapiji kortikosteroidima).
Vlasnici kod svog ljubimca mogu da primete pojačano suzenje i krmeljanje, pojavu žutog do zelenog iscedka, zatvaranje oka, navlačenje trećeg očnog kapka, crvenilo konjunktiva i njihovo oticanje, treptanje i žmirkanje, promenu boje oka, zamućenje rožnjače, rane i defekte na rožnjači, smanjenje vida.
Kod starijih životinja su klinički znaci slabije izraženi i najčešća manifestacija je pojava pojačanog suzenja. Mlađe životinje često pokazuju ozbiljnu kliničku sliku – uz suzenje vlasnik uočava promenu boje i promenu površine rožnjače. Kod mladih životinja su česte komplikacije poput perforacije rožnjače, koja može da dovede do gubitka vida i gubitka oka kao organa.
Pored simptoma vezanih za oči, mogu se javiti i respiratorni znaci koji uključuju iscedak iz nosa, otežano disanje i krkljanje, kašalj itd.
Kako se postavlja dijagnoza oboljenja?
Veterinar će uraditi kompletan oftalmološki pregled. Fluorescinsko bojenje je od izuzetnog značaja, jer ukazuje na patognomonične promene-dendritične ulcere rožnjače. Potrebno je uzeti uzorak za citološko ispitivanje.
Kako se sprovodi terapija?
Terapija zavisi od težine kliničkog slučaja. Pacijent koji ima izražene simptome će biti podvrgnut sistemskoj terapiji, koja uključuje antivirusne lekove i antibiotike. Topikalno se primenjuju antibiotske kapi.
Ukoliko su promene na rožnjači ozbiljne i ekstenzivne, oftalmolog će predložiti hiruršku sanaciju defekta, kako bi Vašem ljubimcu sačuvao oko i vid. Jednom inficirana jedinka doživotni je nosilac virusa i svaki stres može dovesti do pada imuniteta i kliničke slike infekcije.
Zato je važno izbegavati stresogene situacije – životinja treba da je na sigurnom mestu, bez promena okruženja. Transport, promenu vlasnika i okruženja treba izbegavati, ukoliko je to moguće. Takođe, ove mačke je potrebno odvojiti od drugih, ukoliko se drže u prostoru sa više životinja.
Melanom irisa kod mačaka
Šta su melanoza i melanom irisa?
Melanom i melanoza predstavljaju pojavu tamnog prebojavanja šarenice (irisa) mačaka. Vlasnici mogu da uoče ograničena ili difuzna područja crvenog, crvenkasto-braonkastog, braon ili crnog prebojavanja. Iako se u početku manifestuju isto, postoje ključne razlike između melanoze i melanoma.
Melanoza predstavlja benignu promenu, koja ne ugrožava vid/oko i ne daje metastaze na druge organe. Za razliku od melanoze, melanom je invazivna neoplazija, koja vremenom raste i invadira ostale intraokularne strukture, narušavajući funkcionisanje oka kao organa, čime je ugrožen vid i oko kao organ.
Kako oftalmolog dijagnostikuje melanom i melanozu?
Potrebno je od vlasnika dobiti podatke o tome kada se promena prvi put uočila, da li je kroz određeni vremenski period rasla i menjala se, da li mačka na to oko vidi ili ne. Nakon obavljenog detaljnog oftalmološkog pregleda, veterinar će uzeti u obzir karakteristike same promene, koja je na zenici uočena.
Razmatraće se reljefna površina i da li prominira u prednju očnu komoru, da li u prednjoj očnoj komori imamo prisustvo pigmentisanih ćelija, kao i da li postoji posledični uveitis (zapaljenje unutrašnjih struktura oka). Ponekad, oftalmolog će promenu fotografisati i pratiti je na narednim pregledima. Ukoliko je promena stabilna, ne menja se i ne raste, najverovatnije se radi o melanomu, ali su kontrole i dalje neophodne.
Melanom je karakterisan rastom, prominiranjem u prednju očnu komoru, izazivanjem uveitisa, kao i invazijom ostalih intraokularnih struktura. Zbog toga, kao dodatna dijagnostička metoda može da se radi ultrazvuk. Definitivnu dijagnozu oftalmolog postavlja nakon biopsije i patohistološkog pregleda.
U literaturi je poznato da melanom može da da metastaze na druga tkiva i organe, pa je potrebno da se urade dodatne dijagnostičke metode – rendgen toraksa i ultrazvuk abdomena.