Dr Vuković Stanković je stekla veterinarsku diplomu na Veterinarskom fakultetu Beogradskog Univerziteta. Bavi se malom praksom više od 10 godina. Omiljena grana veterine joj je urgentna veterinarska medicina. Stručno usavršavanje iz oblasti urgentne veterinarske medicine sticala je na renomiranoj urgentnoj klinici u Americi – Eastern Iowa Veterinary Specialty Center. Tokom godina prakse prisustvovala je različitim seminarima i edukacijama u zemlji i inostranstvu.
Osim posla raduje se i provođenju slobodnog vremena baveći se različitim fizičkim aktivnostima u prirodi.
DVM Anna Maltseva je diplomirala na ,,Ruskom univerzitetu prijateljstva naroda’’ u Moskvi.
Od 2004. Godine je počela da radi kao veterinarski tehničar u bolnici ,,Beli očnjak’’ koja je lider u veterinsrakoj medicini u Rusiji.
Od kada je diplomirala, 2007. Godine počela je internšip program u istoj bolnici na departmanu za urgentnu veterinu. Specijalizirala je anesteziju, urgentnu veterinu i intenzivnu negu. Postala je načelnik odeljenja anestezije i intenzivne nege. Vodila je tim od preko 80 zaposlenih.
Radila je kao mentor veterinarima zaposlenim na intenzivnoj nezi u ,,Belom očnjaku’’ koji je imao najbolju jedinicu urgentne i intenzivne nege u Rusiji. Pored toga što se bavila obukom zaposlenih u bolnici, održala je brojna predavanja u edukacionom centru za veterinare kako u zemlji, tako i u svetu, gde je bila predavač na međunarodnim konferencijama.
Od malena izražena ljubav prema životinjama i želja da ih spašava, uticali su na njenu odluku da se bavi urgentnom veterinom. Sa suprugom je udomila veći broj pasa i mačaka, od kojih je jedan pas hendikepiran i kreće se uz pomoć kolica.
Od 2002. Godine je zaposlena kao konsultant u veterinarskoj ambulanti Oculus.
Dodatno obrazovanje:
AniCura Graduate Programme Mentorship
Communication in healthcare, SoObshenie.com
Mechanical Ventilation Workshop with Bernard Hansen, USA
Evidence Based Medicine workshop with Mark Rishniv, USA
Teach the teacher Course for doctors Oxford Medical Training
Pain Management School with WSFA
Intensive Care Unit Visitor in Animal Medical Center, New York, USA
Anesthesia Department visitor, Vienna University, Vienna, Austria
Veterinary cardiology course with Dr. A. Komolov, Russia
AFAST/TFAST workshop with Soren Boysen, Canada
Mechanical Ventilation workshop with Joost Uilenreef, Netherland
Buriko Boris je diplomirao na ,,Moskovskoj državnoj akademiji veterinarske medicine i biotehnologije’’ u Moskvi, 2008. Godine.
Od treće godine studija je radio u veterinarskoj klinici ,,Prvomajski veterinarski centar’’ kao veterinarski tehničar.
Od 2009. godine radi u klinici ,,Beli očnjak’’ kao specijalista anestezije i intenzivne nege.
Od 2022. Godine je konsultant u veterinarskoj ambulanti Oculus.
Sa svojom suprugom deli ljubav prema urgentnoj veterini i nezi kritičnih pacijenata. Kao veliki zaljubljenik u životinje, udomio je veći broj pasa i mačaka lutalica.
Dodatne edukacije:
Mechanical Ventilation Workshop with Bernard Hansen
Intensive Care Unit Visitor in Animal Medical Center, New York, USA
Intensive Care Unite Visitor, Radiology Service visitor, University of Pennsylvania, USA
Anesthesia and Critical Care Residency program in Bely Klik veterinary clinic, Moscow, Russia
Nikola je diplomu veterinarskog tehničara stekao u Poljoprivredno-hemijskoj školi “Dr Đorđe Radić” u Kraljevu, a trenutno završava studije Fakulteta veterinarske medicine u Beogradu. Oduvek je znao da će veterina biti njegov izbor, zato što su mu njegovi kućni ljubimci razvili empatiju i ogromnu želju da pomaže životinjama. Ako danas pitate Nikolu šta ga najviše ispunjava, reći će vam: „Boravak u rodnom gradu, priroda, kao i životinje“.
Iva je diplomu veterinarskog tehničara stekla u Poljoprivrednoj školi PK ,,Beograd“ u Beogradu. Nakon srednje škole upisuje i završava Filozofski fakultet, ali se zbog prevelike ljubavi i posvećenosti prema životinjama odlučuje za rad u veterinarskoj ambulanti. Član je mnogih udruženja za brigu o životinjama. U slobodno vreme voli da putuje i da bude sa prijateljima, porodicom i svojim ljubimcima.
Milan je stekao diplomu veterinarskog tehničara Poljoprivredne škole ,,Josif Pančić“ u Pančevu. U toku školovanja, većinu slobodnog vremena provodio pomažući veterinarima iz svog kraja. Od malih nogu voli životinje, trenutno se, zajedno sa svojom porodicom, brine o 5 udomljenih pasa, kao i dve mačke. Osim veterine, njegova velika strast je i rukomet.
Hiperbarična komora je poseban medicinski uređaj koji pacijentu može da dopremi čist kiseonik koji se udiše pod većim pritiskom od atmosferskog. Znamo koliko je kiseonik neophodan za sve životne procese, tako da blagovremena primena kiseonika pod visokim pritiskom može da zaustavi procese ćelijskog umiranja i da obezbedi brže ozdravljenje i regeneraciju oštećenih ćelija I tkiva
Veterinarska ambulanta Oculus je jedina ambulanta u Srbiji i okruženju, koja nudi hiperbaričnu terapiju kiseonikom. Iako je hiperbarična terapija kiseonikom dostupna i korišćena širom sveta u humanoj medicini, uz mnoge naučne publikacije koje izveštavaju o korisnim efektima na ljudske bolesti i na životinjskim modelima, njena upotreba u veterinarskoj medicini je relativno nova, prvenstveno tokom poslednje decenije. Tehnologiju hiperbarične komore koristi mali broj veterinarskih praksi, ali uvidevši benefite hiperbarične tarapije kiseonikom, taj broj je konstantno u porastu.
Tokom hiperbarične terapije kiseonikom, pacijent je bezbedno i udobno smešten u veliku komoru sa 100% kiseonikom pod pritiskom 1,5 do 3 puta većim od normalnog atmosferskog pritiska. Tretmani mogu trajati od 1 do 2 sata i primenjuju se jednom do dva puta dnevno sa najmanje 4 sata između sesija. Većina pacijenata deluje mirno i opušteno tokom hiperbarične terapije kiseonikom (mnogi čak i zaspe). Ukupan broj neophodnih tretmana varira u zavisnosti od vrste lečenja i odgovora pacijenta.
Okruženje pod pritiskom omogućava mnogo veću apsorpciju kiseonika, povećavajući oksigenaciju svih organa, tkiva i telesnih tečnosti. Udisanje 100% čistog kiseonika izvan okruženja pod pritiskom ne bi značajno povećalo unos kiseonika u ćelije. Sama sredina pod pritiskom uzrokuje da krvna plazma i druge tečnosti u organizmu apsorbuju mnogo veće količine kiseonika, koji telo zatim koristi za vitalne funkcije lečenja.
Generalno, hiperbarična terapija kiseonikom dovodi do stimulacije formiranja novih krvnih sudova u oštećenom tkivu, poboljšanog zarastanja i bolje kontrole infekcije, smanjenja otoka i pritiska izazvanog povredama glave ili kičmene moždine. Hiperbarična terapija kiseonikom može biti od velike pomoći veterinarskim pacijentima tako što ubrzava proces zarastanja i može smanjiti ili eliminisati potrebu za invazivnijim hirurškim procedurama.
Neke od indikacija za hiperbaričnu terapiju kiseonikom su:
Rane koje sporo zarastaju, infektivne i nekrotične rane
Pankreatitis
Sistemske i lokalne infekcije
Edemi, različite etiologije (postoperativni, prignječenje, ujed zmije, opekotine…)
Traume – unutrašnje, glava, kičmena moždina
Bolest intervertebralnog diska
Udisanje dima
Trovanje ugljen-monoksidom
Artritis
Ubrazavanje zarastanja nakon ortopedskih intervencija
U našoj ambulanti se terapija u hiperbaričnoj komori pokazala kao odličan izbor kod pacijenata sa ranama koje teško zarastaju, kod pacijenata sa pankreatitisom, hemoragičnim gastroenteritisom (krvavi prolivi)…
Konjunktivitis predstavlja zapaljenje konjunktive, koje se javlja kao primarno i samostalno oboljenje, ali i kao pratilac gotovo svih oboljenja očne jabučice. Ono što vlasnici najčešće primećuju kod svog ljubimca je crvenilo konjunkktiva (hiperemija), oticanje konjunktiva (hemoza), pojačano suzenje (epifora), krmeljanje (pojava žuto – zelenog isedka), češanje oka i žmirkanje. Često se primećuju, kada je zapaljenje konjunktiva pridruženo nekom problemu oka, promene na rožnjači u vidu zamućenja, promene boje, pojave krvnih sudova, kao i pojava pigmenta.
Konjuktivitis kod pasa. Otok i crvenilo konjuktiva uz pojavu iscedka iz oka
Konjunktivitis, kao primarno oboljenje, se javlja u formi alergijskog konjunktivitisa, koji se manifestuje najčešće suzenjem, žmirkanjem, češanjem oka i crvenilom oka, odnosno, pripadajućih konjunktiva. Ova forma konjunktivitisa se najčešće ispoljava nakon dugog boravka životinje u prirodi, izražena je kod pasa koji vole da kopaju i istražuju prirodu. Ova forma nastaje usled preosetljivost životinje na aerogene (iz vazduha) alergene, pa je najčešće zastupljena u proleće, kada dolazi do cvetanja. Pored toga, konjunktivitis se kao primarano oboljenje može javiti i kao posledica reakcije na hemijske agense, kako one koje koristimo u kući svakodnevno, tako i one koji se koriste u salonima za negu i gruming pasa.
Kao primarno oboljenje konjunktivitis može da se javi kod određenih virusnih infekcija kao što su Canine distemper virus i Canine herpes virus.
Mnogo češće, u oftalmološkoj ordinaciji viđamo konjunktivitise, koji nastaju kao posledica i pratnja nekog drugog oboljenja. U sklopu sindroma bolesti suvog oka, kada se javlja smanjena produkcija suznog filma, menja se otpornost oka, odnosno rožnjače, na spoljašnje faktore. Tada kod Vašeg ljubimca možete da primetite u periokularnoj regiji (na kapcima) mukoidan (zelenkasto – žut iscedak), žmirkanje, zatvaranje oka, ali i promene boje rožnjače na plavičasto – belo.
Pored toga, konjunktivitis može da se uoči i kod ulcera rožnjače, kada pored klasičnih simptoma konjunktivitisa vlasnik može (i ne mora) primetiti defekt na rožnjači. Upala unutar oka (koja najčešće ukazuje na neko siste, odnosno, uveitis, takođe dovodi do suzenja, žmirkanja, zatvaranja oka, kao i promene boje rožnjače. Pored toga kod uveitisa se može uočiti suženje (mioza) zenice.
Konjunktivitis se može javiti i u sklopu entropijuma (kada se kapci uvrću ka površini rožnjače, a dlačice kapaka iritiraju rožnjaču i propadajuće konjunktive) i ektropijuma (kada se kapci izvrću prema spoljašnjoj sredini, pri čemu su rožnjača i konjunktive izložene spoljašnjim uticajima), kod neoplazija kapaka, otežanog zatvaranja kapaka (lagoftalmusa). Kada simptomi konjunktivitisa prate simptome primarnog oboljenja.
Kako se leči konjunktivitis?
Terapija konjunktivitisa u mnogome zavisi od tipa konjunktivitisa koji se javio. Ukoliko se radi o alergijskom konjunktivitisu, koji se u najčešće javlja kod pasa koji su generalno skloni atopiji i alergijama. Potrebno je alergije staviti pod kontrolu. Izbegavanje alergena, ispiranje konjunktivalne vreće fiziološkim rastvorom (ne čajevima i bornom kiselinom) nakon izlaganja alergenima može da ublaži simptome i dovede do komfora oka.
Ukoliko se radi o bolesti suvog oka, koja uzrokuje konjunktivitis), potrebno je pojačati produkciju suza, kao i zaštititi rožnjaču, pri čemu će se i zapaljenje konjunktiva staviti pod kontrolu. Kod uveitisa, neophodna je ispravna dijagnoza i pravovremena terapija tog oboljenja. Entropijum, ektropijum i mase na kapcima zahtevaju hirurško terapiranje, kako bi se sprečile i mnogo ozbiljnije bolesti oka, od samog konjunktivitisa.
Iz svega navedenog se može zaključiti da terapija konjunktivitisa u mnogome zavisi od terapije oboljenja koje je do njega dovelo. Kompletan oftalmološki pregled, ispravna dijagnostika i terapija su jedino rešenje za olakšavanje simptoma.
